Expeditie Ronbinsaar (en Fox)
Door: Saar en Fox
Blijf op de hoogte en volg Saar en Fox
15 Februari 2013 | Cambodja, Khett Siem Reab
Aangezien de afgelopen dagen zo ontzettend relaxed waren, vonden we het hoog tijd iedereen jaloers te maken met een nieuw verslagje!
Zoals uit ons vorige verslag blijkt, waren we naarstig op zoek naar een rustig plekkie op een eiland. En dat hebben we gevonden!
Van Trat (Thailand) zijn we naar Sihanoukville gegaan met de bus. De grenscontrole ging redelijk relaxed. We moesten wel iets meer betalen voor het visum dan wat er op internet werd aangegeven, dus ik kon het niet laten om er wat van te zeggen en vroeg om een ‘receipt’. Toen werd ik naar een kamertje geleid waar stuk of 4 douane beambtes mij erg intimiderend aankeken en aangaven dat je alleen een receipt krijgt als je met het vliegtuig het land binnenkomt. Klonk voor mij niet erg als een argument maar ja, voor die paar euro had ik geen zin om stennis te schoppen. (en toch ook wel wat geïntimideerd ;))
De busrit was erg mooi en het Azië gevoel werd bij ons helemaal aangewakkerd. Ergens tegen de avond kwamen we aan in Sihanoukville. Achterop een scootertje zijn we een aantal guesthouses langsgegaan want alles was zo goed als volgeboekt. Het bleek hier hoogseizoen te zijn en ook nog eens chinees nieuwjaar. Uiteindelijk wel een kamer gevonden en meteen gekeken naar de mogelijkheden om naar een eilandje te gaan. Hier bleek ook weer alles volgeboekt te zijn maar we konden nog wel een tentje huren op Koh Rong Samloem. De foto van de tent zag er veelbelovend uit dus hebben we de volgende dag de boot gepakt naar het eilandje. De tent bleek toch wel veel en veel meer basic te zijn als wat ze ons hadden voorgespiegeld.Ze hadden net zo goed een foto van een olifant kunnen laten zien. Daarnaast stond de tent tussen allemaal andere tentjes vlak bij de bar en het restaurant, dus we zagen onze hoop op rust en afzondering al in rook opgaan...Maarrrrrrrrr! We mochten wel het tentje verplaatsen! Dus hebben we het tentje meteen opgepakt en verplaatst naar een verlaten stukje strand (paar 100 meter verderop). Ondanks dat het eilandje volgeboekt was, was circa 90 procent van het 5 km lange strand verlaten dus ruimte zat!!! Dat zal overigens over een paar jaar wel anders zijn want ze waren alweer aan het bouwen als een gek!
Dus toen we het tentje hadden verplaatst en ons geïnstalleerd hadden, realiseerden we ons dat we nu eindelijk hadden bereikt wat we wilden; rust op een tropisch eilandje! We hebben dan ook bijna helemaal niks (ham ‘n eggs) gedaan. Beetje gelezen, liggen zonnen, fikkie stoken, visje bakken op het vuur, gitaar spelen en ‘s-avonds een beetje bij het restaurantje chillen. Er waren vooral veel Scandinaviërs waar we een beetje mee hebben zitten aanpappen. Er was één gozer uit Noorwegen waar we het goed mee konden vinden. Toen we ons voorstelden en vertelden dat we uit Nederland kwamen begon ie meteen `Watskebeurt´ te zingen ?!? Blijkt dat dat ook een hit is geweest in Noorwegen omdat het in het Noors heel grappig klinkt. Erlend, de Noor, bleek erg geïntrigeerd door de in Kathmandu aangeschafte gitaar. Hij gaf aan ook wat gitaar te spelen en kwam elke dag naar onze tent om de Beatles black songbook te lenen en op de gitaar te pingelen. Zo ook de laatste middag. Tegen de avond zijn we met zn drietjes naar de bar gegaan en hebben we hier een beetje gespeeld. Al snel kwam het hele restaurant bij ons zitten en hebben we de hele avond met diverse nationaliteiten, jong en oud, gejamd. We hebben van alles gespeeld, maar de Game of Thrones themesong in close harmony (gecomponeerd door Erland, Saar en mijzelf) bleek toch echt de kraker van de avond. Al snel zat het hele restaurant apathisch de themesong mee te hummen. Een avond uit duizenden en echt zo één waar we nog vaak op terug zullen kijken...
De volgende dag, met onze kersverse vrienden, gewacht op de partyboat die ons terug naar Sihanoukville zou brengen. De partyboat is overigens nog een heel verhaal apart. Met deze partyboat zijn we ook naar het eiland gebracht. De partyboat is een boot die om 09.30u uitvaart, 200 man aan boord heeft en onderweg naar Koh Rong Samloem nog stopt bij een snorkelplaats. Verder een hoop muziek (gelukkig voornamelijk reggae en lounge), eten en drinken...En wij maar denken dat we door een soort ferry binnen een uur op het eiland zouden zitten.....Deze partyboat vaart dus naar Koh Rong Samloem, iedereen stapt in kleine bootjes, die de mensen weer op het strand afzetten. De boot blijft zo’n 2,5 uur op het eiland en de passagiers (voornamelijk Aziaten) gaan los op Koh Rong Samloem. Dit houdt rush hour in voor het restaurant en voor de eilandgasten...na 2,5u vaart de boot weer uit, neemt de mensen mee die niet (meer) op het eiland verblijven en de rust keert weder... Af en toe voelden we ons Leonardo Di Caprio in ‘The beach’. Je gaat al die partyboat passagiers toch als een soort parasieten zien die de rust komen verstoren.... ;)
Na een paar heerlijke dagen op het eiland zijn we dan toch weer met de partyboat mee terug gegaan en hebben we de nacht (slaap)bus naar Siem Reap gepakt...
2 b continued...
Zoals uit ons vorige verslag blijkt, waren we naarstig op zoek naar een rustig plekkie op een eiland. En dat hebben we gevonden!
Van Trat (Thailand) zijn we naar Sihanoukville gegaan met de bus. De grenscontrole ging redelijk relaxed. We moesten wel iets meer betalen voor het visum dan wat er op internet werd aangegeven, dus ik kon het niet laten om er wat van te zeggen en vroeg om een ‘receipt’. Toen werd ik naar een kamertje geleid waar stuk of 4 douane beambtes mij erg intimiderend aankeken en aangaven dat je alleen een receipt krijgt als je met het vliegtuig het land binnenkomt. Klonk voor mij niet erg als een argument maar ja, voor die paar euro had ik geen zin om stennis te schoppen. (en toch ook wel wat geïntimideerd ;))
De busrit was erg mooi en het Azië gevoel werd bij ons helemaal aangewakkerd. Ergens tegen de avond kwamen we aan in Sihanoukville. Achterop een scootertje zijn we een aantal guesthouses langsgegaan want alles was zo goed als volgeboekt. Het bleek hier hoogseizoen te zijn en ook nog eens chinees nieuwjaar. Uiteindelijk wel een kamer gevonden en meteen gekeken naar de mogelijkheden om naar een eilandje te gaan. Hier bleek ook weer alles volgeboekt te zijn maar we konden nog wel een tentje huren op Koh Rong Samloem. De foto van de tent zag er veelbelovend uit dus hebben we de volgende dag de boot gepakt naar het eilandje. De tent bleek toch wel veel en veel meer basic te zijn als wat ze ons hadden voorgespiegeld.Ze hadden net zo goed een foto van een olifant kunnen laten zien. Daarnaast stond de tent tussen allemaal andere tentjes vlak bij de bar en het restaurant, dus we zagen onze hoop op rust en afzondering al in rook opgaan...Maarrrrrrrrr! We mochten wel het tentje verplaatsen! Dus hebben we het tentje meteen opgepakt en verplaatst naar een verlaten stukje strand (paar 100 meter verderop). Ondanks dat het eilandje volgeboekt was, was circa 90 procent van het 5 km lange strand verlaten dus ruimte zat!!! Dat zal overigens over een paar jaar wel anders zijn want ze waren alweer aan het bouwen als een gek!
Dus toen we het tentje hadden verplaatst en ons geïnstalleerd hadden, realiseerden we ons dat we nu eindelijk hadden bereikt wat we wilden; rust op een tropisch eilandje! We hebben dan ook bijna helemaal niks (ham ‘n eggs) gedaan. Beetje gelezen, liggen zonnen, fikkie stoken, visje bakken op het vuur, gitaar spelen en ‘s-avonds een beetje bij het restaurantje chillen. Er waren vooral veel Scandinaviërs waar we een beetje mee hebben zitten aanpappen. Er was één gozer uit Noorwegen waar we het goed mee konden vinden. Toen we ons voorstelden en vertelden dat we uit Nederland kwamen begon ie meteen `Watskebeurt´ te zingen ?!? Blijkt dat dat ook een hit is geweest in Noorwegen omdat het in het Noors heel grappig klinkt. Erlend, de Noor, bleek erg geïntrigeerd door de in Kathmandu aangeschafte gitaar. Hij gaf aan ook wat gitaar te spelen en kwam elke dag naar onze tent om de Beatles black songbook te lenen en op de gitaar te pingelen. Zo ook de laatste middag. Tegen de avond zijn we met zn drietjes naar de bar gegaan en hebben we hier een beetje gespeeld. Al snel kwam het hele restaurant bij ons zitten en hebben we de hele avond met diverse nationaliteiten, jong en oud, gejamd. We hebben van alles gespeeld, maar de Game of Thrones themesong in close harmony (gecomponeerd door Erland, Saar en mijzelf) bleek toch echt de kraker van de avond. Al snel zat het hele restaurant apathisch de themesong mee te hummen. Een avond uit duizenden en echt zo één waar we nog vaak op terug zullen kijken...
De volgende dag, met onze kersverse vrienden, gewacht op de partyboat die ons terug naar Sihanoukville zou brengen. De partyboat is overigens nog een heel verhaal apart. Met deze partyboat zijn we ook naar het eiland gebracht. De partyboat is een boot die om 09.30u uitvaart, 200 man aan boord heeft en onderweg naar Koh Rong Samloem nog stopt bij een snorkelplaats. Verder een hoop muziek (gelukkig voornamelijk reggae en lounge), eten en drinken...En wij maar denken dat we door een soort ferry binnen een uur op het eiland zouden zitten.....Deze partyboat vaart dus naar Koh Rong Samloem, iedereen stapt in kleine bootjes, die de mensen weer op het strand afzetten. De boot blijft zo’n 2,5 uur op het eiland en de passagiers (voornamelijk Aziaten) gaan los op Koh Rong Samloem. Dit houdt rush hour in voor het restaurant en voor de eilandgasten...na 2,5u vaart de boot weer uit, neemt de mensen mee die niet (meer) op het eiland verblijven en de rust keert weder... Af en toe voelden we ons Leonardo Di Caprio in ‘The beach’. Je gaat al die partyboat passagiers toch als een soort parasieten zien die de rust komen verstoren.... ;)
Na een paar heerlijke dagen op het eiland zijn we dan toch weer met de partyboat mee terug gegaan en hebben we de nacht (slaap)bus naar Siem Reap gepakt...
2 b continued...
-
15 Februari 2013 - 11:44
Sven:
Super super kicke weer!
Klinkt als een slice of heaven! -
15 Februari 2013 - 11:54
Renate:
Nou he, tof ook dat jullie weer even daar de hele boel op z´n kop zetten! -
15 Februari 2013 - 13:04
Karin:
het is idd een verhaal om jaloers op te zijn!
Jullie maken wat mee, en ontmoeten zo een hoop mensen zeg!
-
15 Februari 2013 - 13:06
Karin:
En wat een gave foto's -
15 Februari 2013 - 13:25
Maarten:
Klinkt als een hele gave avond inderdaad!!
Super leuk! -
16 Februari 2013 - 19:16
Florian:
Like! Klinkt fantastisch wat jullie daar meemaken! Heel veel plezier in Phnom Penh straks!! -
17 Februari 2013 - 11:32
Claudia Van Thiel:
Lieve Fox en Saar,
We moesten even wat reisverslagen inhalen en hebben net, alsof we een goed boek aan het lezen waren, (Fox, wat kun jij goed schrijven!) lekker achter de Ipad alles gelezen.
Saar, wat een bikkel ben jij dat je zo pittig kunt eten inmiddels, maar Claus doet nog voor geen goud aan de cursus, back in Holland mee!
Zwerende vinger inmiddels hersteld?
En wie weet komen jullie door het bezoek ad vruchtbaarheidstempel straks wel thuis met een mooi vakantiewondertje!?
Ook zeer bijzonder, en moest er ook wel een beetje om lachen, dat jullie alles eten wat los en vast zit en er geen maagproblemen aan overhouden... Gemaakt van staal misschien???
God, wat zijn wij jaloers op jullie fantaschtische ervaringen allemaal,
geniet er maar lekker van, en ook van de warmte.
We volgen jullie! Have fun in Cambodia.
Liefs, Erwin en Claudia. -
17 Februari 2013 - 14:44
Anneke:
T jonge , wat een rotleven.........
Maar geniet ervan, de verslagen zijn errrug leuk,
liefs -
20 Februari 2013 - 22:57
Kees O:
lieve kinderen, weer een prachtig verslag met mooie foto's van jullie beiden. Dank, liefs papa -
22 Februari 2013 - 17:15
Claudia:
oh mijn god!!! JALOERSSSSSSSS!!!! Hoe cool is dat!! het lijkt mij echt fantastisch! En wat zijn jullie verhalen leuk om te lezen!
Genietze,
x
-
26 Februari 2013 - 14:42
Maarten:
Verhalen uit het paradijs. Wat een reis. Geniet ervan! Namens al je oud collega's.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
