Bhutan, The Land Of The Thunder Dragon

Omdat we even een tijdje weinig internet hebben gehad, hebben we twee reisverslagen tegelijk geplaatst (deze en de vorige => Never Ending Peace And Love).

Donderdag de 24e zijn we naar Bhutan gevlogen. Het was maar een uurtje vliegen maar wel een spectaculaire vlucht want het vliegtuig vliegt langs de Himalaya. Wij hadden gelukkig een plekkie aan de linkerkant (dan kan je de Himalaya goed zien) alleen waren het stoelen bij de emergency uitgang waardoor we niet zoveel konden zien... Saar hoopte de Mount Everest te kunnen onderscheiden maar dat lukte dus helaas niet. We hebben wel een paar mooie kiekjes kunnen maken. De landing was ook nog wel interessant. De landingsbaan ligt namelijk midden in de bergen en vlak vóór de landing, moest de piloot nog een laatste scherpe bocht maken. Hierdoor leek het alsof de vleugel de grond ging raken. Maar goed, met een niet te verstane souplesse kont de piloot het vliegtuig veilig aan de grond zetten. Normaal ben ik niet zo van een applaus bij landing, maar ik vond het nu wel een keertje terecht ;)

Verder zijn we volgens mij nog nooit zo snel door een vliegveld heen gegaan. Het visum was geregeld dus we konden gewoon doorlopen en de tassen lagen ook al meteen klaar. Er zou iemand klaarstaan met naambordjes en dat hebben we nog nooit meegemaakt dus daar verheugden we ons wel een beetje op. Maar helaas waren ze net wat later en gelukkig waren er aardige taxichauffeurs (tja, we dachten altijd dat een “vervelende taxichauffeur” een pleonasme was, maar dat is dus niet zo) die voor ons gingen bellen. En onze gids was er binnen 10 minuten. Hij heet Jigme en de chauffeur heet pubhthering. Spreek uit: ‘poeptering´ dus wij kleutertjes hadden natuurlijk de grootste lol!

We hebben, onderweg naar onze verblijfplaats, de eerste Dzong bezocht. Elk district hier heeft een Dzong, wat vroeger gebouwd is om een district te kunnen verdedigen. Het zijn eigenlijk een soort van forts. Door het gebrek aan oorlog worden deze Dzongs nu voor administratieve doeleinden gebruikt. Prachtige en aparte architectuur hiero. Onze verblijfplaats was iets luxer als dat we gedacht hadden. Een ruime kamer met verwarming en een verwarmde matras! Wel lekkah hoor! Verder hingen er kamerjassen en was er hot shower. Enerzijds voelde het wel wat overdreven maar toch ook wel lekker na twee weken in Nepal. We hebben prima geslapen!

De tweede dag in Bhutan zijn we naar Tiger’s Nest gelopen. Dat is een tempel (bestaande uit diverse gebouwen) wat gebouwd is op een rots halverwege een berg. Het is best wel een klim en omdat we weer op hoogte waren (rond de 3500 meter), merkten we meteen ook weer dat er minder zuurstof is. Maar gelukkig hebben we al wat training gehad in Nepal dus dat ging eigenlijk wel redelijk makkelijk. De tempel en de uitzichten tijdens de wandeling waren echt subliem!

Hierna zijn we doorgereden naar Thimpu, de huidige hoofdstad van Bhutan. Ondanks dat het de hoofdstad was, voelde het nog steeds wel wat dorps aan. Maar dat komt misschien omdat er in heel Bhutan maar 700.000 mensen leven. En Bhutan is volgens ons ongeveer twee keer zo groot als Nederland. Heerlijk hoor die ruimte! In Bhutan zijn trouwens geen stoplichten; op kruispunten kan je de ‘dancing police’ aanschouwen. Dat zijn mensen die de hele dag met hand- en armgebaren het verkeer begeleiden. In Thimpu hadden we wederom een luxe verblijfplaats in een fancy hotel. Omdat we buiten het seizoen zijn, waren we de enige gasten in het hotel. Bizar!

De derde dag hebben we een beetje rondgewandeld op een marktje in Thimpu. Meestal zijn markten erg chaotisch en rumoerig maar hier was het heel erg georganiseerd en relaxed. Of het nou het boeddhisme is of de ruimte is die de mensen hebben, de mensen zijn hier wel erg relaxed. Hierna hebben we een stuk door de bergen gereden en kwamen uiteindelijk in een vallei die wat lager ligt als Paro en Thimpu. Dat betekende ook een stuk warmer en dat vonden we uiteraard niet erg. Ook hier hebben we weer een Dzong (Punakha dzong) bezocht en dat was één van de mooiste gebouwen die we ooit hebben bezocht! Naast de Dzong is een prachtige tempel en jonge monniken waren daar aan het oefenen (dansen en muziek maken) voor een festival en dat was erg bijzonder.

’s-Avonds konden we eindelijk een keertje buiten zitten (omdat het niet zo koud was) en hebben muziek zitten maken. Onze gids en chauffeur waren ons publiek en die leken het erg leuk te vinden. Daarna hebben we lang over muziek zitten praten. In Bhutan heeft de koning pas in 2001 internet geintroduceerd dus het is heel grappig om te zien welke liedjes zijn doorgesijpeld in de samenleving. Dat varieert van Tracey Chapman tot Akon tot Bon Jovi. Maar vooral de nieuwere muziek (wat ook wel logisch is). De volgende dag kreeg Saar allemaal complimentjes van een busvol Aziaten die op dezelfde plek verbleven en Saar hadden horen zingen vanuit hun kamers. Ze beleken ook stiekem om de hoek te hebben staan luisteren! Deze dag hebben we wat rondgewandeld en de tempel van de vruchtbaarheid bezocht. Deze toegewijd aan een man (Devine madman) die ergens in de 15e eeuw helemaal los is gegaan en iets van 5000 vriendinnetjes had. Verder een beetje rustig aan gedaan.

Na een flinke tijd rijden over een behoorlijk hobbelige weg (dancing road), zijn we aangekomen op uut platt’nland. De komende nacht zouden we doorbrengen in een farmstay bij een boeren familie! Gelukkig, na al die dagen van luxe, weer eens iets primitiefs. Alles gebeurt op de grond. Zo ook het slapen. Niks geen electrische deken, maar gewoon onwijs koud! Na een sobere doch heerlijke lunch hadden we de rest van de dag voor onszelf. Terwijl Jigme en Poep een siesta hielden, hebben wij een wandeling gemaakt door het piepkleine dorpje. Op de terugweg zijn we door een oud boeddhistisch vrouwtje uitgenodigd om haar tempel te bekijken, thee te drinken en veel gepofte rijst te eten. Van alle pogingen tot communicatie bleef alleen lachen over. Wat een heerlijke, universele taal! Ze vertelde volgens ons veel over de Dalai Lama (de vrouw bleek een hardcore fan), maar Dalai Lama was dan ook het enige wat we konden verstaan! ’s Avonds met de hele familie, Jigme en Poep op de grond gezeten, rijst gegeten en ‘Little Stars’gekeken. De Bhutanese, zeer primitieve vorm van idols. Na wat liedjes gespeeld te hebben voor de familie (en een geinteresseerde dorpeling) en heeeeeerlijke lokale 45% vol. alc. Rijstewijn te hebben gedronken, zijn we afgetaaid richting bedgrond.

De volgende dag ontbijt, spullen in de auto en de weg vervolgd naar Gangtey! Een desolate vallei waar een specifieke, beschermde soort kraanvolgels vertoeven. Deze kraanvogels komen alleen maar in deze vallei voor. Prachtig om te zien hoe het landschap weer verandert. Er hangt hier een sfeer die heel erg rustgevend is. Na wederom een bijzondere, maar vrij koude wandeling, konden we ons opwarmen in ons prachtige hotel. Geinspireerd door de zwitsers heeft het hotel een cottage-like uitstraling gekregen met veel hout.De kamer had een prachtig uitzicht over de vallei en een eigen kacheltje waar we zelf hout in konden stoken. Dat hebben we dan ook volop gedaan! Tijdens het eten werden er zelfs warmwater kruiken in onze bedden gelegd!!

De volgende dag een autorit van 4 ,5 uur, die omvloog door de vele leuke verhalen van de chauffeur en de raadsels in de categorie van The Hobbit. De meest interessante raadsel (die saar raadde!) was: ‘A rich man needs it, a poor man has it and if you eat it, you will die…what is it?’ (als het antwoord niet binnen twee reisverslagen wordt gepoost, geven wij het antwoord…en niet googlen!!)

Na aankomst in Thimpu, een heerlijke lunch gegeten, een nonnenklooster bezocht en de takin bekeken in een mini zoo....Ondergebracht in een pracht appartement in een hotel waar we wederom de enigen zijn. De badkamer heeft vloerverwarming en we hebben een fantastisch uitzicht over Thimpu. Op naar de laatste dag in Bhutan morgen....