Never Ending Peace And Love (N.E.P.A.L.)

Na de trektocht in de Himalaya zijn we nog een paar dagen gebleven in Pokhara; vooral omdat we nogal last van onze kuitjes hadden ;) Pokhara ligt aan een meer en je kunt een roeibootje huren. En dat was erg relaxed! De laatste dag hebben we zelfs een bootje voor de hele dag gehuurd en bijna de hele dag een beetje liggen dobberen op het meer. Beetje lezen enzo. We zijn die dag ook naar de overkant geroeid vanwaar je een wandeling kunt maken naar de World Peace Pagoda. Dat was een wandeling (vooral omhoog) van ongeveer anderhalf uur en was goed te doen. En een mooi uitzicht op Pokhara.

De kuitjes waren inmiddels weer redelijk hersteld. Saar kreeg inmiddels wel steeds meer last van haar zwerende vinger. Dat heeft ze op zich wel vaker, maar deze keer leek het toch wel een stukkie heftiger te zijn.

Goed, van Pokhara hebben we weer de bus genomen naar Kathmandu. Thamel (de drukke toeristenwijk waar we de eerste keer zaten) leek ons wat te druk en gelukkig kregen we een goeie tip van de tante van Saar (Liesbeth) om naar de wijk Bouddha te gaan. Het is de wijk waar veel boedhistische monniken (onder andere uit Tibet) zich gevestigd hebben. En monniken zijn gelukkig niet zo lastig en laten je met rust. Ook de verkopers leken wat minder gedreven om hun spulletjes te verkopen. En er is ook niet zoveel verkeer. Via internet hadden we een guesthouse gevonden die naast een klooster lag. Daar mochten we de volgende ochtend al meteen iets van een gebed bijwonen. Dat was wel erg bijzonder; dat gezang is best wel indrukwekkend. Verder hebben we niet zo heel veel gedaan. Beetje op het dakterras gezeten en ons gewaagd aan het street-food. Somosa’s en Paugoda’s bleken erg lekker te zijn! En onze maagjes trekken het tot nu toe nog aardig. We zijn nog wel een dagje naar Baktapur geweest; een oude hoofdstad van Nepal. Tempeltjes, pleintjes, leuke straatjes en weer een hoop mensen die van alles van je willen.